“Zingen is mijn medicijn”

Zangeres Judith Jobse (bekend van o.a. de top40 hit You) over de helende kracht van zingen en mantra’s. En over hoe het haar helpt in de omgang met chronische vermoeidheid en hooggevoeligheid

Judith (1970): “Als kind had ik vaak het idee dat ik van een andere planeet kwam. De mensen om mij heen leken de wereld anders waar te nemen en te beleven als ik. Ook was ik snel overprikkeld en had allerlei onverklaarbare vage kwaaltjes waar niemand echt raad mee wist. Zingen was mijn anker: als ik ging zingen werd ik blijer, verdween de overprikkeling en kwam ik weer in mijn eigen energie en dat gaf troost en rust. 

​Toen ik op mijn 18e na de ziekte van Pfeiffer een jaar lang bijna de hele dag op bed lag was er maar één ding waar ik energie van kreeg: zingen. Als ik iets ging doen deed ik dat het liefst zingend want dan had ik meer uithoudingsvermogen en minder spierpijn. Als ik te moe was om iets te doen ging ik knetterharde rocknummers zingen: dat gaf een stoot adrenaline waardoor ik dan weer wat extra energie had. Zingen was mijn beste medicijn. 

Ik werd gediagnosticeerd met het chronisch vermoeidheidssyndroom (ME/CVS) waar de medische wetenschap geen antwoord op had en ik kreeg de deprimerende boodschap dat ik er maar mee moest leren leven dat ik altijd moe was. Ik voelde mijzelf als 19-jarige veel te jong voor een leven achter de geraniums: ik zat nog vol dromen en ging daarom op zoek naar onconventionele oplossingen.

Zo leerde ik als 21-jarige mediteren (transcendente meditatie) omdat ik ergens gelezen had dat je dan minder slaap nodig had. Het was mijn eerste ontmoeting met mantra’s (TM is een meditatievorm die werkt met een onhoorbare persoonlijke mantra). Vanaf het moment dat ik ging mediteren kwam mijn leven in een stroomversnelling: mijn intuïtie werd scherper, mijn denken helderder en ik kon ineens zelf nummers schijven. Door één van mijn zelfgeschreven nummers (You) werd ik in 2000 in één klap bekend en heb ik een aantal jaren meegedraaid aan de top van Nederlandse muziekindustrie.

Door de meditatie veranderde mijn beleving van mijzelf en de wereld dramatisch: ik ontdekte dat er meer was tussen hemel en aarde en dat ik zoveel meer was dan mijn fysieke vorm. Het koude, onbezielde universum waarin alles dom toeval is veranderde in een liefdevol, harmonieus universum waarin alles bezield en magisch is, iets wat ik als kind ook al had ervaren maar was kwijtgeraakt. Ik kwam via de TM-beweging als twintigjarige in een hele andere wereld terecht: eentje met mensen van middelbare leeftijd die esoterische en occulte boeken lazen over de krachten en energieën die achter de schepping werkzaam zijn zoals de yoga sutra’s van Patanjali en boeken van Alice Bailey en Blavatski (en die ik dus ook ging lezen). En die dezelfde antwoorden zochten als ik doordat ze vragen stelden waar mijn gezonde leeftijdsgenootjes zich totaal niet mee bezig hielden, zoals “Hoe krijg ik meer energie” en “Hoe blijf ik vitaler en gezond”.  

Deze vragen liepen als een rode draad door mijn zoektocht. Ik probeerde alle energetische- en alternatieve geneeswijzen uit die op mijn pad kwamen: ik bezocht artsen integrale geneeskunde, goeroes en healers. Ik volgde allerlei trainingen op het gebied van energie, heling, meditatie en adem. De focus in mijn reis naar heling verschoof steeds een stukje verder: van fysiek gebied naar emotioneel gebied, van emotioneel gebied naar mentaal gebied en van mentaal naar energetisch- en spiritueel gebied. Het bijzondere was dat iedere keer dat ik op een bepaald level iets doorwerkte mijn stem veranderde: hij werd krachtiger, helderder en er kwamen frequenties bij waardoor er steeds meer klankrijkdom ontstond. 

Klank creëert en definieert vormen: zonder klank geen schepping. De bijbel begint er mee: “In den beginne was er het woord”. Volgens de oude wijzen was dat woord OHM. Dat trillingen/klanken ook een destructieve en vernietigende werking kunnen hebben was vroeger al bekend: in de bijbel staat dat de muren van Jericho zijn gevallen door trompettergeschal; tegenwoordig vergruizen we nierstenen met voor ons oor onhoorbaar geluid. Vibraties en frequenties al dan niet hoorbaar voor ons oor kunnen zowel een positief als een negatief effect op ons hebben. Positief zoals frequenties van de natuur, de hartsenergie van een liefdevol persoon, het gefluit van een vogel of het zingen of reciteren van mantra’s. Negatief zoals kunstmatige elektromagnetische velden van draadloze apparaten, een onprettige atmosfeer rondom een persoon of plek of afkomstig van onze eigen negatieve gedachtenvormen en bijbehorende emoties. 

​Mijn lichaam is een heel gevoelig instrument en daardoor voel ik frequenties en ‘vibes’ haarfijn aan. Die gevoeligheid kan knap lastig zijn: ik word soms letterlijk ziek van verkeerde trillingen. Ik moet mij altijd bewust zijn van met welke vibraties / klanken / frequenties ik mijzelf omring, welke ik tot mij neem (denk ook aan voeding), welke ik in mijzelf toesta (gedachten, emoties, wilsimpulsen) en welke ik uitzend. Deze gevoeligheid zal een combinatie zijn van een sensitieve aanleg enerzijds en spirituele groei anderzijds. Maar ik geloof ook dat trauma (ook overerfbare) ervoor zorgt dat je meer open komt te staan voor de vibrationele kant van de schepping: dat je daardoor meer afgestemd raakt op het waarnemen van lagere en hogere frequenties voor het signaleren van gevaar, wat voorbij je denken gaat (neuroceptie). 

Die sensitiviteit is trouwens als zangeres en zangcoach weer reuze handig. Als songwriter maak ik dankbaar gebruik van dat ik liedjes uit de lucht kan plukken. Het universum communiceert met mij via melodietjes: of het nou een eigen melodietje is dat ineens online komt, een mantra of zoiets banaals als “Ik ga zwemmen in Bacardi Lemon”. Aan de tunes afkomstig van de jukebox in mijn hoofd krijg ik informatie over een situatie, een atmosfeer of een persoon of over iets wat ik over het hoofd dreig te zien. Ook kan ik heel goed intunen op het veld en aanvoelen en ‘downloaden’ wat op dat moment nodig is bijvoorbeeld om iemand verder te helpen met zijn stem en/of proces. Ik maak wel eens het grapje dat ik aan de stem van iemand kan horen wat voor een gordijnen iemand in huis heeft hangen. Dat is natuurlijk niet echt zo maar het zit ook weer niet heel ver van de waarheid af. 

​In 2015 vroeg mijn yoga-juf of ik mantra’s wilde zingen. Mijn eerste reactie was dat ik dat te zoetsappig vond maar ze bleef voet bij stuk houden. Gelukkig maar, want toen ik mij echt ging verdiepen in mantra’s en ze ging ervaren ging er een wereld voor mij open. Niet alleen was het heerlijk om eens alleen met de essentie van muziek bezig te zijn: met de klankkleur, de sensaties, de energie en vibraties, en totaal niet bezig zijn met performen. Dat gaf niet alleen een enorme verdieping van mijn zingen, maar het het cirkeltje was ook weer rond: ik besefte de diepte en de omvang van wat mijn levende ervaring mij als kind al had geleerd: dat muziek en zingen helend werken.

Gelukkig wordt de eeuwenoude wijsheid over de helende kwaliteiten van klank, frequenties en muziek steeds meer herontdekt: mantra’s, healingsongs en soundhealing worden steeds meer ‘hot’. Geluid is het medicijn van de toekomst: steeds meer beseffen we de vibrationele kant van ons bestaan.  Nikola Tesla zei  ‘Wie de geheimen van het universum wil kennen moet denken in termen van energie, frequentie en vibratie”. En de quote “We zijn vertraagde geluids- en lichtgolven, een wandelend bundeltje frequenties afgestemd op de kosmos” is waarschijnlijk afkomstig van Albert Einstein. 

Zonder zingen zou ik niet zijn wie ik nu ben. Ik zing mij overal doorheen: ik zing om te helen, om negatieve vibes te overwinnen, de atmosfeer te zuiveren, om weer in mijn eigen trilling te komen, contact te maken met de goddelijke dimensie en het Grotere Geheel en noem maar op. Als ik zing voel ik de vibraties nog dieper in mijn lichaam dan dat ik alleen naar muziek luister en daardoor werkt het nog krachtiger omdat de energie nog meer in beweging komt.

Als ik zing voel ik mij beter, altijd. We weten ondertussen dat zingen je rechter hersenhelft activeert waar je gevoel van verbinding met het grotere geheel, het universum, het godsbewustzijn zit. Dat je met zingen en hummen je nervus vagus activeert en je zenuwstelsel kalmeert. Dat door zingen je ademhaling normaliseert en er hartcoherentie ontstaat door de regelmatige in- en uitademing.  Daardoor is het ook een hele goede tool tegen angst of om een nerveuze geestesgesteldheid te kalmeren. Zo zing ik ook om mijn eigen ‘spoken’ weg te jagen, bijvoorbeeld als ik door mijn levendige fantasie in het donker een gevoel van dreiging ervaar als ik in mijn eentje op een landweggetje fiets of op een andere donkere afgelegen plek ben.  

​Zingen is recentelijk ook ontdekt als therapie voor bijvoorbeeld long covid. Eind jaren ’80 ontdekte ik zelf al de energetiserende werking van zingen toen ik ernstig chronisch vermoeid was. Toen wist ik nog niet hoe dat kwam, het was puur een ervaringsfeit. Nu weet ik dat je door zingen een diepere ademhaling hebt waardoor er meer prana in je systeem komt en de levenenergie, de chi, beter kan doorstromen. Maar het helpt ook bij benauwdheid. Toen ik vrij recent door hartklachten zo kortademig en benauwd was dat ik niet eens een zin fatsoenlijk uit kon zingen, ben ik gaan zingen, zingen en nog eens zingen. Uren achter elkaar, dagenlang. Ik trok alle mantra’s en healingsongs ut de kast, net zolang totdat mijn systeem ontkrampte en mijn adem weer op orde was. In mijn geval was dat vrij snel het geval dankzij de conditie van mijn ademapparaat: door zingen blijven je ademhalingsspiertjes getraind en soepel, blijft het middenrif beweeglijk, het longvlies soepel en zijn longen ook gewend zich volledig tot in alle uithoeken te vullen met lucht. Een goed functionerend ademapparaat is essentieel voor een goede gezondheid. 

Los van de fysieke voordelen zijn zingen en klank voor mij ook mijn dagelijkse ‘bad’ voor mijn subtiele lichamen, waarvoor ik ook regelmatig stemvorken met helende frequenties gebruik (vooral de Solfeggio frequenties en 93,96 hertz). Zingen maakt sattvisch, een begrip uit o.a. de ayurveda, wat betekent dat je in een staat van zijn bent waarin je zuiverheid en harmonie ervaart, positief in het leven staat en in balans bent. Ben je rusteloosheid (rajas) dan werkt zingen harmoniserend; als je je zwaar en futloos voelt (tamas) dan werkt het juist als een energizer.  

​Zonder zingen en muziek zou ik niet uit mijn lichaam en daardoor niet uit het leven hebben kunnen halen wat ik nu doe. Het lukt mij ook steeds beter om met zachtheid naar mijn eigen worstelingen met gezondheid en energie te blijven kijken. Op een moment dat dat even niet lukt haal ik de Ho’oponopono mantra van stal “Het spijt mij, alsjeblieft vergeef mij, dankjewel en ik hou van jou” om terug in mijn zachtheid te komen (wat eigenlijk meer een healingsong is dan een mantra). Of een andere mantra, net welke bij de “vibe” van het moment past.  Of ik zing een melancholisch liedje waardoor ik even helemaal kan zwelgen in een bepaalde emotie tot de golf voorbij is. Of ik kies juist voor een stevig rocknummer wat aardend werk en waarop ik spanning kan ontladen. Wat je ook zingt, zingen opent de deur van je innerlijke drugslab: er is steeds meer bewijs dat je door zingen endorfines, serotonine, oxytocine en dopamine aanmaakt, de blije stofjes die een boost geven aan je mood en zorgen dat je je goed voelt over jezelf. 

Altijd speelt zingen één of andere rol in mijn heling: als ik zing komt mijn ziel weer online, evenals alle spirituele hulptroepen. Ik weet dat als ik ziek word ik altijd ergens ‘out of tune’ ben geraakt met het leven, met mijn bestemming, met mijn ziel. En is dat niet wat we nu op grote schaal zien in de wereld? Dat we massaal ontstemt zijn? We zijn zo afgedwaald van wie we in essentie zijn, zo los geraakt van onze connectie met de natuur, met elkaar en met het grotere geheel dat het niet anders kan dan dat veel mensen ongelukkig zijn, er oorlog is en we massaal ziek worden.

In de huidige toestand van de wereld kunnen we krachtige tools om de harmonie in en om ons heen te herstellen zoals muziek en mantra’s heel goed gebruiken. Zingen in het algemeen en het zingen van mantra’s, healingsongs of religieuze liederen zoals gospels in het bijzonder zijn daarom een waardevol cadeau dat we onszelf en de wereld kunnen geven. Want als wij met een gestemd body-mindsysteem en met een harmonieus veld rondlopen heeft dat direct effect op de wereld en de mensen om ons heen. Een betere wereld begint bij onszelf”. 

Voor meer informatie, kijk op mijn website www.mantramantra.nl

Geluk is je geboorterecht

Twintig jaar geleden schreef ik een tekst toen mijn leven er niet rooskleurig uit zag. Deze week vond ik de tekst terug en was verbaasd: twintig jaar later lijkt de inhoud van deze tekst mijn leven als een onzichtbare hand gestuurd te hebben. 

Als ik het heb over geluk krijg ik wel eens de opmerking ‘Jij hebt makkelijk praten’. Geluk lijkt mij toe te lachen: ik ben gelukkig getrouwd, was ooit een succesvolle zangeres was met een top-40 hit en heb nu een goedlopende zangpraktijk.

Maar dat was niet altijd zo. Onderstaande tekst heb ik geschreven vijf dagen na mijn 28-ste verjaardag. Ik was een alleenstaande bijstandsmoeder met een zoontje van een half jaar. Ik bevond mij in een uitzichtloze situatie en de toekomst was hoogst onzeker.  In de ogen van velen was ik een nobody: ik had in mijn eentje een kind op de wereld gezet en teerde op de zak van de maatschappij.

Dat ik gestudeerd had, talenten had en vooral veel liefde in mijn hart leek weinigen te interesseren: als je geen duidelijke waarde toevoegt in deze maatschappij voel je je al snel waardeloos. Maar met wat voor een vooroordelen ik ook geconfronteerd werd, ik wist diep van binnen dat het anders zat. Zowel voor mijn zoontje als voor mijzelf schreef ik daarom deze tekst.

Jij bent een mooi en uniek wezen

gewoon omdat je bestaat

Je bent het waard om van gehouden te worden

ongeacht wat je denkt of doet, slaagt of faalt

maar gewoon omdat jij jij bent, een kind van de zon, drager van licht

Geluk is niet een onbereikbaar iets of een voorrecht

het is je natuurlijke staat, je geboorterecht

Als nare dingen op je pad komen, hoe onbegrijpelijk en wreed ze ook lijken

bedenk dan dat het mogelijkheden zijn om te groeien en van te leren

laat die ervaringen je niet tot last zijn, maar draag ze mee als bagage

Als angst je in de greep houdt

bedenk dan dat het enige wat je met angst voorkomt

je eigen geluk en groei is

want een mens die geen risico’s durft te nemen

en die niet durft te falen

zal nooit een stap verder komen

Het leven is niet iets dat je overkomt

maar een stuk waarvan je zelf de regie in handen hebt

de enige die ervoor kan zorgen dat je gelukkig wordt

en dat andere je met respect behandelen ben je zelf

Alleen als je van jezelf houdt en jezelf neemt zoals je bent

zullen anderen dat ook doen

Een mens die van zichzelf houdt zorgt goed voor zichzelf

want als je echt van jezelf houd, hou je van je lichaam

en maak je het niet kapot met alcohol, drugs of slechte voeding

Het is de tempel van de ziel

een aardse manifestatie van God

en je wilt toch niet dat Hij in een vuilnisbelt moet wonen?

Luister naar de stem van je hart

ook jij krijgt de innerlijke leiding

om te worden wie je bent en de mogelijkheden te ontplooien die je bij je geboorte hebt meegekregen

en je natuurlijke staat van geluk te beleven

Bevrijd jezelf van de stoorzenders die je beletten jouw innerlijke stem te horen

zoals haat, negatieve mensen, laag zelfbeeld, slechte ervaringen, opvoeding, zelfverwijt

en ook jij zal naar buiten uitstralen wat je bent: een mooi en uniek wezen.

 

Judith Jobse, 24 – 02- 1998

Bovenstaande tekst schreef ik vanuit het weten dat onze gedachten de werkelijkheid scheppen. Dat er een geestelijke wet bestaat die maakt dat je wordt waartoe je jezelf de opdracht geeft. Mits je natuurlijk gelooft en vooral ook doorvoelt wat volgens jou de waarheid over jezelf is.

Die wijsheid had ik niet van mijzelf, maar van de in 1981 overleden Dr. Joseph Murphy. Zijn boek ‘De weg naar een rijker leven’ trok mijn aandacht toen ik in 1997 door de bibliotheek liep. Hoogzwanger, met een gebroken hart en met amper voldoende middelen om de uitzet voor mijn baby bij elkaar te sprokkelen. De titel had een enorme aantrekkingskracht op mij: een rijker leven, ja graag. Want mijn leven was op dat moment absoluut niet wat ik voor mijzelf in gedachten had gehad, waarover ik gedroomd had. En de baby in mijn buik gunde ik meer dan een leven op bijstandsniveau in een klein tweekamerflatje….

De-weg-naar-een-rijker-leven

Lang voor The Secret een hit werd en Willem de Ridder met zijn handboek Spiegelogie kwam (allebei zeker de moeite waard om te lezen) schreef Joseph Murphy al dat je je eigen lot vormt, kneedt en schept door de manier waarop je denkt. Gedachten zijn in veel gevallen geen onschuldige wolkjes die voorbij drijven zonder een spoor achter te laten. Gedachten hebben wel degelijk impact doordat ze vorm, structuur en substantie hebben, alleen in een andere geestelijke dimensie. In feite zijn ze even concreet als bijvoorbeeld je hand of hart.

Denkbeelden en gedachten worden door middel van herhaling, geloof en hoopvolle verwachting in je onderbewustzijn gegrift. Alles wat je in je onderbewustzijn grift zal gestalte krijgen in de werkelijkheid in de vorm van ervaringen, omstandigheden, gebeurtenissen. Daarom is het belangrijk de gedachtenstroom in je mind te bewaken. Er een poortwachter neer te zetten die de kwaliteit van je gedachten bewaakt en voorkomt dat negativiteit zich er kan nestelen. En moet je de grafeerpen van je gedachten en gevoelens bewust ter hand nemen.

Ik heb het gedaan door bovenstaande tekst te schrijven en in mijn onderbewuste te programmeren. Iedere keer las ik de tekst opnieuw, net zo lang totdat iedere cel in mijn lichaam mee resoneerde en ervan overtuigd was dat het klopte. Dat voelde soms als het drillen van een groep muitende tieners omdat er ook nog een andere werkelijkheid in mijn onderbewuste circuleerde (en waarvan mijn status quo in 1998 het resultaat was). Namelijk dat ik niet veel waard was en dat het nooit wat zou worden met mij.

De tekst ben ik kwijtgeraakt en nu in 2018, 20 jaar later, vond ik hem weer terug. In een oud schriftje dat ik bewaard had. Ik vind het heel bijzonder om te ontdekken dat in de twintig jaar die volgenden na het schrijven van de tekst duidelijk de blauwdruk van deze tekst te herkennen is in mijn leven.  Dankjewel dr. Murphy voor de inspiratie en wijsheid.

Log eens wat vaker in op je innernet

Ingelogd in de virtuele wereld en maar half aanwezig in de echte wereld: we verworden steeds meer tot reactieve, onbewuste, naar het scherm starende zombies. Dit gaat ten koste van onze relaties, creativiteit, inspiratie en de kans onze mogelijkheden in het leven optimaal te benutten. Uitgerekend een Google marketing topman wil ons uit de zombiemode halen. En geeft het advies meer in te loggen in ons inner-net. 

Twee politieauto’s scheuren voorbij gevolgd door een imposant laag vliegende politiehelicopter. Twintig rondhangende jongeren blijven rustig op hun mobiel staren en merken de real life aflevering van de politieserie pal voor hun neus amper op. Er zijn namelijk Pokémons gesignaleerd….

De virtuele wereld en de echte wereld raken steeds verder met elkaar verstrengeld. Volgens Gopi Kallayil, marketingtopman bij Google, is onze mobiele telefoon het 97ste orgaan van ons lichaam. Als je het aanraakt reageert het. Als je er tegen spreekt begrijpt het je; soms praat het zelfs terug. Het is een oog dat objecten voor je kan herkennen. En het kan taken veel beter en efficiënter uitvoeren dan wij.

Opmerkelijk is dat Gopi Kallayil zegt dat je ingetuned moet zijn in je eigen inner-net om maximaal profijt te kunnen hebben van alle mogelijkheden die online zijn biedt. We moeten ons niet blind staren op technologie, maar bovenal onze eigen innerlijke technologieën optimaal ontwikkelen en benutten. Dat wil zeggen lichaam, hersenen, mind, bewustzijn en adem. Als we niet ingetuned zijn op ons inner-net is de kans groot dat we worden overweldigd door de hoeveelheid informatie die  dagelijks ons leven binnenstroomt. Elk moment van de dag, zonder rekening te houden met onze interesses en levensritmen.

Voor je het weet word je leven beheerst, gedomineerd en gedicteerd door emails, nieuwsberichten, statusupdates en het aangeboden entertainment. En is dat niet wat we nu overal om ons heen zien? In plaats van bewuste en kritische consumenten zijn we steeds vaker slaven van de informatiestroom. En zijn we maar half aanwezig in de echte wereld.

In zijn boek ‘The Internet to the Inner-net’ geeft Gopi Kallayil vijf strategieën om te connecten met ons inner-net.  Eén van zijn tips: “Friend yourself. Listen to the tweet of your heartbeat. Pay attention to the status update from your body. And request to that urgent chat request from your brain.” Zodat ingetuned zijn in de virtuele wereld niet ten koste gaat van onze aanwezigheid in de échte wereld. Maar we juist optimaal gebruik kunnen maken van alle online mogelijkheden: zowel voor onze eigen ontwikkeling als die van de mensen om ons heen.

Internet is  ontwikkeld om  informatie beschikbaar te maken voor iedereen in de wereld. Zodat een boer in Afrika dezelfde mogelijkheden heeft om zich te informeren als een universitair student in Amerika. En iedereen oplossingen kan vinden voor zijn of haar problemen.  Informatie is macht en het maakt ons powerful. Althans, dat zouden we kunnen zijn als we bewust omgaan met alle online mogelijkheden.

Maar in plaats daarvan lijken wij steeds meer te transformeren tot reactieve, onbewuste, naar het scherm starende zombies. We doden daarmee onze tijd, gesprekken en creativiteit. En leven ondertussen in de waan dat we juist heel erg connected zijn. Met wie? Met wat? In ieder geval niet met onszelf en de real world.

Elk onbezet moment krijgt onze monkey-mind een tros bananen toegeworpen in de vorm van online prikkels. Even een videootje kijken, langs statusupdates scrollen, een tweet versturen of de mail checken. Verveling kennen we niet meer. En juist verveling is belangrijk voor ons brein: voor  creativiteit, inspiratie en heldere gedachten.

In plaats van helemaal in het moment met al onze zintuigen te genieten van die mooie zonsopkomst, wordt deze met camera vastgelegd. We checken gelijk de mobiel zodra onze gesprekspartner even het toneel verlaat. Waardoor we uitloggen uit het veld van informatie van het gesprek: een gemiste kans op diepere inzichten en mooie vragen.

Je hoeft maar om je heen te kijken om te zien dat onze hyper connectiviteit vooral leidt tot een steeds hoger aantal half-aanwezigen. Naar het scherm starende zombies. En de vraag is of we dat willen zijn……

zombie-with-phone-2-832x470

 

Bronnen:

  1. Youtube TedX talk Gopi Kallayil
  2. Youtube TedX talk Gopi Kallayil
  3. Website Gopi Kallayil

 

 

 

De dag dat ik besloot nooit meer stress te hebben

Vandaag heb ik besloten nooit meer stress te hebben. Nooit meer jakkeren en jagen, nooit meer wakker liggen van malende gedachten, nooit meer op zien tegen situaties, nooit meer op de kast door wat anderen zeggen of doen. Nooit meer.

Maar kan dat eigenlijk wel? Is dat geen onmogelijke opgave in één van de meest stressvolle periodes in mijn leven ?  Er wordt een continu beroep op mij gedaan als moeder van drie kinderen, vrouw en vriendin. Als ZZP’er, wiens schaapjes vaker in de sloot liggen te spartelen dan op het droge rondhuppelen, is er veel onzekerheid in de bestaansbasis. En als klap op de vuurpijl heb ik als kanariepietje ook nog eens een extreem stressgevoelig lichaam. Kortom, naar de maan vliegen klinkt als een meer binnen bereik liggend doel dan geen last meer hebben van stress. Tenzij ik een vliegticket naar India heb geboekt om voor de rest van mijn leven in een grot te mediteren.

Wat is stress?

Wat is stress eigenlijk? Tijdens mijn opleiding stressmanagement leerde ik dat het begrip stress uit de bouwwereld komt. Als een balk meer gewicht moet dragen (draaglast) dan technisch mogelijk is (draagkracht), is er sprake van stress. Vertaalt naar een mensenleven is stress een wanverhouding tussen draaglast en draagkracht. Als je meer op je bordje hebt dan je op dat moment aan kunt is er sprake van stress. De draaglast bestaat uit externe factoren zoals de dingen die je te doen hebt, het beroep dat op je gedaan wordt en gebeurtenissen in het leven. En de draagkracht bestaat uit het totaal van je vermogens om de stress te managen, waaronder gezondheid, je voorgeschiedenis en je mentale capaciteiten.

Volgens Wikipedia kan stress heel ruim worden omschreven als een reactie op elke prikkel of conditie die spanning veroorzaakt. De  oorspronkelijke natuurkundige definitie van stress is ‘een kracht die op het lichaam inwerkt’.

Positieve stress

Stress is niet per definitie iets negatiefs: een beetje spanning kan er juist voor zorgen dat je alerter bent en beter presteert. Ook positieve gebeurtenissen in het leven, zoals een huwelijk, een leuk feestje, het winnen van een prijs of een buitengewone prestatie op het werk, kunnen een bron van (positieve) stress zijn. Van deze stress wil over het algemeen niemand af; het opgewonden gevoel zoeken we juist vaak op.

Ik wil echter geen last meer hebben van beiden soorten stress. Zowel bij positieve-  als negatieve stress werkt de chemische fabriek van het lichaam op volle toeren. Alleen is de uitkomst van positieve stress prettiger dan van negatieve. Maar in beide gevallen verkeert het lichaam in een hieperdepieper-toestand, wat voor een extreem stressgevoelig lichaam onhandig is:  zie die woelige zee maar eens kalm te krijgen.

Jengelende kinderen en onheilspellend NOS-journaal

Mijn extreem stressgevoelige lichaam is de reden om te besluiten nooit meer last te hebben van stress. Ik wil dat bereiken terwijl ik midden in het leven sta: te midden van rinkelende telefoons, jengelende kinderen en met het onheilspellende NOS-journaal op de achtergrond. Zonder het leven te vermijden of mij terug te trekken in een grot: dat kan tenslotte altijd nog.

Als wij stress ervaren, gaan we situaties vermijden of juist beïnvloeden. Om de draaglast te verminderen schrappen we activiteiten, vertellen die irritante buurman eens flink de waarheid en maken een betere planning. En dat lucht op. Pas als de stress een issue blijft gaan we noodgedwongen ook aan onze draagkracht werken, bijvoorbeeld door een mindfulnesstraining  of te leren mediteren. En ook dat brengt weer verlichting.

21 kikkers in een kruiwagen

Maar nooit meer last hebben van stress? Dat vereist een drastische aanpak, wat begint met een paradigmashift. Sadhguru Isha, een Indiase religieloze mysticus, wijze en visionair, komt met een nieuwe definitie van stress. Volgens hem is dat wat wij stress noemen inherent aan het leven. Hebben we geen werk dan hebben we stress; hebben we wel werk dan hebben we nog meer stress. Hebben we geen kinderen dan hebben we stress; hebben we wél kinderen dan trekken we onze haren eruit van de stress. Er is ALTIJD stress.

Volgens Sadhguru Isha zijn het niet de externe omstandigheden die stress veroorzaken, maar is stress te definiëren als het onvermogen om je eigen systeem te managen: je lichaam, gedachten, gevoelens en energieën. Zijn definitie is revolutionair te noemen omdat het de oorzaak van stress volledig bij ons zelf neerlegt: wij zijn de bron van onze eigen stress. En dat is in tegenspraak met alle definities van stress, die factoren van buitenaf in ieder geval als mede oorzaak zien.  Maar waarom zou je je druk maken over stressfactoren in de buitenwereld? Deze liggen grotendeels buiten eigen controle en daar controle over willen krijgen is weer een bron van frustratie en stress. Zoiets als pogen 21 kikkers in een kruiwagen te krijgen.

Onze cellen luisteren mee

Laten we Sadhguru zijn statement eens nader onderzoeken. Wat gebeurt er bij stress? In de meeste gevallen is er ‘iets’ dat de stress veroorzaakt: een trigger. Je vind een briefje met een telefoonnummer van een vrouw omgeven door hartjes in de broekzak van je man. Je hoort in de wandelgangen dat je baan op de tocht staat. Je voelt je al een tijdje niet zo lekker en vreest voor je gezondheid. De trigger veroorzaakt een stortvloed aan gedachten en gevoelens. Omdat je cellen altijd meeluisteren om het lichaam bij dreigend gevaar klaar te kunnen maken voor gepaste actie, gaat de hele interne chemische fabriek overuren draaien. Het maakt niet uit of het een reële dreiging betreft of eentje die alleen bestaat in gedachten. De onderbewuste machinerie van het lichaam kan dat onderscheid niet maken. Ervaren wij gevaar of moeten er grenzen bewaakt worden, dan worden er stofjes aangemaakt waardoor wij kunnen vechten of vluchten. Het hart gaat sneller kloppen, het bloed gaat harder door de aderen stromen en de ademhaling versnelt; de zogenaamde arousel. Als we de situatie als machteloos of verloren inschatten,  voelen we ons krachteloos en moe worden; alsof iemand de energiekraan van het lichaam dichtdraait. Denken is dus niet zo onschadelijk en zonder gevolgen als wij denken. Denk je 30 x aan een lastig gesprek met je baas of geliefde, dan maak je 30 x de stofjes aan alsof je daadwerkelijk in gesprek bent. Ook van denken kun je dus heel erg moe of juist opgefokt raken.

Rimpelloos meer

Wat stress tot een vervelende ervaring maakt is niet zo zeer de trigger, want die duurt meestal maar eventjes, maar wat daarop volgt: de zich almaar opdringende gedachten, de niet te stoppen stroom negatieve gevoelens en de onaangename fysieke reacties die daar het gevolg van zijn. Zoals een opgejaagd gevoel, een knoop in je maag, een brok in je keel, een dreigend gevoel van onheil. Dáár willen we vanaf.

Hoe fijn zou het zijn als je alleen maar een paar seconden de primaire fysieke stressreactie ervaart, zoals het bonzen van je het hart, het bloed dat door je aderen pompt of de kramp in je buik, en het daarna weer verdwijnt? Vergelijkbaar met een schip dat voorbij vaart: de golven ebben binnen een paar seconden weg. En hoe heerlijk zou het zijn als er geen gedachten en gevoelens meer zijn die in de situatie springen en deze almaar maar herkauwt en opblaast? En waardoor de interne chemische fabriek continu overuren draait? Als het daarna van binnen gewoon weer stil is, vergelijkbaar met een rimpelloos meer?

lake-mathieson-dawn

Stresscyclus doorbreken

De interne stresscyclus kan op twee manieren doorbroken worden. We kunnen de stok tussen de wielen van de stresscyclus steken op de plek waar gedachten zich aan de situatie hechten en zich ermee gaan bemoeien, gevoelens in het kielzog meeslepend. Dat vereist een meesterschap over je mind. Dit kun je onder andere leren door meditatie te beoefenen en mindfulness.

En hoewel de meeste stressreacties het resultaat zijn van brouwsels uit eigen keuken, zijn er ook reflexmatige stressreacties die vóór het denken langs gaan vanwege onderbewuste programmering. Als je daar erg last van hebt kan een therapeut helpen deze onderbewuste stressreacties te herprogrammeren, bijvoorbeeld door NLP, EMDR of Primaire Reflextherapie.

De ademhaling

De tweede stok die in de wielen van de stresscyclus gestoken kan worden is door te leren je zenuwstelsel te kalmeren en daarmee de productie van stressstofjes tot stilstand te brengen. De ademhaling is het enige instrument waarmee je zelf invloed kunt uitoefenen op je autonome zenuwstelsel. Sterker nog, je ademhaling en bepaalde gemoedstoestanden zijn nauw met elkaar verbonden. Bij elke emotie hoort een specifiek adempatroon: als je boos bent, wordt de adem kort en snel en als je verdrietig bent langzaam en diep. Omgekeerd werkt het ook: door op een bepaalde manier te ademen kun je bepaalde emoties oproepen. Eén van de krachtigste tools die ik ken om meester te worden over je ademhaling en zenuwstelsel is de Sudarshan Kriya techniek.

Slavernij

Volgens Sadhguru is stress een puur interne aangelegenheid waarbij oorzaak én oplossing de verantwoordelijkheid zijn van maar één persoon op aarde: wijzelf. Stress is een logisch gevolg van een onbewust leven waarin we geen meester zijn over ons systeem; over onze mind (denken/voelen), lichaam en energieen. Dit meesterschap is de sleutel tot een stressvrij leven. Maar zijn wij sowieso niet de enigen die de scepter horen te zwaaien in onze binnenwereld? Die hoort te bepalen wat wij denken, voelen en hoe wij ons gedragen? Als anderen dat bepalen, zijn wij dan niet gewoon simpelweg slaven?

Mentale beren en tijgers

Ik heb besloten dat ik mij helemaal kan vinden in de definitie van Sadhguru. Met mijn besluit om nooit meer stress te hebben, spreek ik dan ook de intentie uit om volledige meesterschap over mijn systeem te verkrijgen: over mijn denken, voelen, lichaam en energieën. Dat zal hard werken zijn, dag in dag uit, en veel discipline en inspanning vergen. Maar ik heb niet veel keuze: als kanariepietje kan ik mij de luxe van stress gewoon niet permitteren.

En toegeven, het heeft wel iets weg van een kansloze missie: ik mediteer al 27 jaar dagelijks een half uur, ik had al mega stressvrij moeten zijn…. Misschien is naar de Himalaya afreizen en aankloppen bij de grot van één of andere verlichte wijze toch de enige oplossing. Aan de andere kant, ik weet al precies wat deze gaat zeggen. Hij zal mij hoofdschuddend aankijken en verzuchten dat westerlingen lui zijn en wonderen verwachten van ‘maar’ een half uur per dag mediteren. Er blijven tenslotte nog drieëntwintig en half uur over om je helemaal op te fokken met mentale beren en tijgers en je cellen te laten sidderend van ongerustheid en opwinding. De wijze zou mij verzekeren dat ik niet 30 minuten, maar 24 uur per dag zou moeten mediteren.

Omdat wij in Nederland een tekort aan grotten hebben en geen basisinkomen, is de meditatieve grondhouding van  ‘merk alles op en vind er niks van’ al een stap in de goede richting. En dan niet af en toe, zoals bij mij nu het geval is, maar 24/7. Alle achterdeurtjes om stress te kunnen rechtvaardigen dienen afgesloten te worden, alle excuses de nek om gedraaid. Niets of niemand over te blijven om de schuld van stress in de schoenen te schuiven. En ook geen enkel excuus meer te zijn om stress langer door het lijf te laten gieren dan een stressreactie van nature doet. Werk aan de winkel dus.

 

 

 

Geef mij nu je angst

Het is 1 januari 2016 en het regent goede voornemens. Mijn goede voornemen is om vanaf nu een buitengewoon leven te leiden. Nog altijd haal ik niet het onderste uit de kan, laat ik niet het achterste puntje van mijn ware wezen zien en beklim ik niet de uiterste toppen van zelfverwerkelijking.  Oftewel: ik doe nog niet wat ik hier te doen heb op aarde.

Terug in de matrix

Het grote ‘doe-maar-normaal-mechanisme’, wat mij tegenhoudt heet ‘angst’. En ik ben geen uitzondering: het is een universeel mechanisme dat als je je voorneemt iets buitengewoons te gaan doen, creatief te zijn of uit de dagelijkse sleur van het voorspelbare te stappen je angst volledig in paniek raakt en als een bootje in nood in wilde weg waarschuwingspijlen gaat afschieten. Angst zal er alles aan doen om je terug naar de comfortzone te duwen, je weer in de matrix te prakken en te zorgen dat je je vooral normaal en voorspelbaar blijft gedragen. Want je zou kunnen falen, uitgelachen en belachelijk worden gemaakt, sociaal uitgesloten worden, je hele bestaansbasis om zeep kunnen helpen en eindigen als straatnieuwsverkoper.

De positieve intentie van angst

Angst heeft dus een goede intentie: het is een waardevolle gast die  vooral wil beschermen en als zodanig verdient angst ook alle liefde en waardering en een plekje aan de stamtafel van ons eigen wezen.  Wil je een risicoloos leven leiden in de comfortzone, luister dan vooral naar wat angst je ingeeft en stel al je plannen flink naar beneden bij. Wil je een creatief, buitengewoon leven leiden waarin je je passie volgt, weet dan dat angst je altijd gezelschap zal houden. Sterker nog, angst en creativiteit gaan zij aan zij. Bestseller auteur Elisabeth Gilbert omschrijft het als volgt:

“Ik heb de indruk dat mijn angst en mijn creativiteit eigenlijk een Siamese tweeling zijn en dat wordt wel bewezen door het feit dat de creativiteit geen stap kan verzetten zonder dat de angst hem vergezelt”

Wegdrukken is oppompen

Het voelen van angst is geen teken dat je gewaarschuwd wordt door een hogere macht of je intuitie. Denk niet dat je pas op de juiste weg bent als angst niet hysterisch aan de noodrem trekt. Weet dat angst automatisch opvlamt zodra je dichter bij het vuur van je leven komt. Er zit dus niks anders op dan angst als trouwe metgezel te accepteren op je levensreis. Je inspannen om van angst af te komen of het te onderdrukken werkt averechts: wegdrukken = oppompen. Het is net als het niet aan een roze olifant mogen denken: je denkt er dan juist aan.

Angst is besmettelijk

Hoe kun je het beste met angst omgaan? Leer de aard van angst kennen. Weet dat angstenergie de neiging heeft om te groeien en uiterst besmettelijk is. Het is een soort van Pacman op zoek naar negatieve ervaringen en energieën om zich aan te kunnen laven en daardoor te groeien. Angstenergie is dan ook dol op negativiteit: het journaal, kranten, roddel en achterklap en negatieve azijnpissers die je vooral in de ‘realiteit’ willen zetten. Angstenergie zal er alles aan doen om je trilling naar beneden te halen want in een lagere trillingsenergie heeft angst meer kans om zich te manifesteren en doen gelden.

Veere van de Bilt negatieve energie

Tekening: Veere van de Bilt

Tunnelvisie

De invloed van angst is goed waarneembaar. Het maakt dat je je steeds zwakker en slapper voelt. Door de activering van stresshormonen neemt het vermogen om helder te denken af en kom je steeds meer in een tunnelvisie terecht. Kansen en mogelijkheden verliezen hun glans en lijken steeds onrealistischer te worden. En dat is precies waar angst je wil hebben:  terug bij af en bij ‘doe-maar-normaal-dan-doe-je-al-gek-genoeg’. Je mooie plannen en goede voornemens verdwijnen in de koelkast om er weer uit te komen als er minder gevaar dreigt ofwel als angst minder hard loopt te gillen en loeien. Maar zal dat ooit gebeuren?….

Tips om de angstkringloop te doorbreken

Wil je je plannen realiseren en je gestelde doelen bereiken, dan is het belangrijk om de angstkringloop te doorbreken. Dat kan met de volgende tips:

  1. Als je angst voelt opkomen probeer er dan niet van af te komen, maar ruim er tijd voor in om angst zijn zegje te laten doen. Weet dat als je er niet tegen vecht maar juist ontspant, je angst ook ontspant. Bedank angst voor de goede intenties om jou te behoeden en beschermen, maar laat ook weten dat jij om je doelen te bereiken, juist niet zal luisteren naar angst.
  1. Omdat angst meer kans heeft in een lage trillingsenergie is het belangrijk om situaties te vermijden die angst voeden. Doordat angst onderbewust aan het roer zit zul je je echter juist aangetrokken voelen tot trillingverlagende situaties: je zal meer behoefte voelen om het journaal te kijken, negatieve mensen op te zoeken of ervaringsverhalen te lezen van mensen die totaal mislukten toen ze hun dromen najoegen. Merk je dat angst zijn intrede doet, zorg dan dat je je trilling verhoogt: lees een inspirerend boek, ga wandelen in de natuur, ruik aan een bloem, zoek mensen op die een positieve invloed op je hebben. Hoe hoger je trilling, hoe minder angst jou in zijn greep kan hebben.
  1. Angstenergie is een hele dominante, vervelende en verlammende energie: reden genoeg om zo snel mogelijk van dit gevoel af te willen zijn. Maar hoe meer je dat probeert, hoe meer angst zijn pijlen op je zal richten: waar je je aandacht op richt groeit. Bovendien schep je met je angstenergie juist datgene waar je bang voor bent doordat je aantrekt wat je vanuit je hart uitstraalt. Je hart is je grootste zender: het magnetisch veld van je hart is wel 5000 x sterker dan het magnetisch veld van je hersenen en reikt ook veel verder. Het is dus belangrijk om je zender af te stemmen op een positieve kanaal. Sta stil bij je angstgevoel en vraag jezelf af ‘kan ik liefde voelen voor dit gevoel?’. Met de wetenschap dat angst altijd een goede intentie heeft is het wellicht makkelijker liefde naar het gevoel te sturen. Stuur net zolang liefde naar de angst tot het hartgebied zacht voelt en ontspant. Door liefde in je hart te voelen voor de angst pool je de energie die je uitstraalt om en wordt je hart weer een magneet om dat wat je wilt creëren  aan te trekken.

Met angst in je kielzog is je comfortzone verlaten en iets buitengewoons doen niet iets voor watjes. Het vraagt behoorlijk wat moed om angst dag in dag uit te trotseren en te managen. Bovendien, zonder angst zou er ook geen sprake zijn van moed: alleen roekeloze mensen en psychopaten hebben er geen last van. Moed is niet de afwezigheid van angst maar het besef dat iets anders belangrijker is dan angst.

courage-is-not-the-absence

Voor 2016 wens ik de wereld veel moedige mensen toe.  “Face your fears and act’ en luister af en toe eens naar de zoete woorden van Guus Meeuwis: “Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug.”

Geluk vanuit je darmen

Onze darmen hebben een bepalende invloed op onze stemming en geluksgevoel
Na de vraag ‘hoe is het met je’ zou bij een negatief antwoord standaard de vraag ‘hoe is het met je darmen’ gesteld kunnen worden. Onze darmen blijken van grote invloed op onze stemming en geluksgevoel. Dit komt doordat er in onze buik een gigantische chemische fabriek zit die allerlei stoffen produceert die met gevoels- en stemmingsbeïnvloedende hormonen in verbinding staan zoals sertonine, dopamine en lichaamseigen pijnstillers. Dopamine wordt voor 50% in de darmen aangemaakt en ons gelukshormoon serotonine zelfs voor 95%!

Ons tweede brein
Dat onze darmen meer zijn dan het riool van ons lichaam weten we dankzij de Amerikaanse neurowetenschapper Michael Gershon van de Columbia University in New York. Hij ontdekte een tweede brein in ons buik, ook wel de buikhersenen genoemd. Wie denkt dat deze buikhersenen primitief zijn vergeleken met ons hersenbrein heeft het mis. Onze darmen zijn bedekt met meer dan 500 miljoen zenuwcellen, in tegenstelling tot onze hersenen die ‘maar’ 85 miljoen zenuwcellen hebben. Ons buikbrein is ook bijna een kopie van onze hoofdhersenen: de celtypen, werkzame stoffen en receptoren zijn exact gelijk. Er lopen veel meer verbindingen van onze buik naar onze hersenen dan omgekeerd: maar liefst 90% van informatiestroom gaat van beneden naar boven. Het zenuwstelsel in de darmen werkt zelfs helemaal zonder tussenkomst van de hersenen.

buikbrein versus hoofdbrein

Klachten als gevolg van verstoorde darmwerking
Wanneer de darmwand beschadigd raakt door bijvoorbeeld verkeerde voeding of ontstekingen, kan de productie van hormonen die een positief effect hebben op onze stemming en geluksgevoel verstoord raken. Er zijn allerlei klachten waarvan bekend is dat ze in relatie staan met een slechte darmwerking, zoals psychische problemen, huidproblemen, voedselallergieën, overgewicht en longproblemen.

Wees lief voor je darmen
Als klap op de vuurpijl blijkt dat 70% van onze afweercellen in de darmen te vinden zijn. Onze darmen zijn dus niet alleen van grote invloed op onze stemming en gevoel maar ook op onze gezondheid. Redenen genoeg om beter na te denken over wat wij in onze mond stoppen en onze darmen aanbieden. Wees lief voor je darmen en je darmen zullen je belonen met een goed gevoel én een goede gezondheid!

Blij-makers voor de darmen:

Happy-tummy

  • Zorg voor een goede spijsvertering: dit begint al met het goed kauwen en het met speeksel mengen van de voeding. Neem ook voldoende de tijd voor het eten.
  • Drink elke ochtend op de nuchtere maag een glas warm water met citroensap: het warme water maakt de spijsvertering langzaam ‘wakker’ en de vitaminen en mineralen in de citroen zorgen ervoor dat voedselresten uit je maag en darmen worden gespoeld.
  • Een goede darmflora is essentieel. Een antibioticakuur vernietigt niet alleen verkeerde bacteriën, maar ook de goede bacteriën in je darm. Neem na een antibioticakuur daarom altijd een kuur met probiotica, ofwel goede darmbacteriën. Winderigheid kan een signaal zijn dat je darmflora niet in balans is
  • Je darmen worden blij van een zo natuurlijk mogelijk dieet met zo min mogelijk bewerkt voedsel. Ook het weglaten van zuivel, gluten, vlees en kunstmatige toevoegingen wordt door je darmen erg gewaardeerd.
  • De Japanse Dr Hiromi Shinya adviseert zijn patiënten Kangenwater te drinken. Dit is water wat door een speciale machine is bewerkt waardoor het o.a. een hoge PH-waarde heeft gekregen en is geïoniseerd. Als je wilt weten hoe je darmen er uit zien bij verschillende voedingspatronen én na het drinken van Kangenwater, bekijk dan deze video 
  • Zeoliet is een effectieve ontgifter van de darmen. Het bestaat uit poeder van vulkanische oorsprong. Het zorgt onder ander voor binding (absorptie) en uitleiding van zware metalen (kwik, lood, cadmium), ammonium en histamine. Het werkt ook goed bij voedselovergevoeligheden en het lekkende darm syndroom.
  • Sommige voedselcombinaties zijn lastiger te verwerken voor je spijsvertering dan anderen. Heb je lastige darmen en/of ben je snel winderig, dan is het Hay-dieet waarin voedselcombinaties worden gescheiden wellicht iets voor jou.
  •  Maak je darmen blij met een grote schoonmaakbeurt. In de loop der jaren hopen zich afvalstoffen op in de darmen (slakken) die op hun beurt weer gifstoffen vasthouden en er voor zorgen dat je darmen minder goed voedingstoffen kunnen opnemen. Een darmspoeling (colonhydratherapie) verwijderd deze laag slakken.

Heb jij nog meer praktische blij-makers voor de darmen (en daarmee voor jezelf)? Laat het mij dan weten!

Bronnen:

New Scientist

www.alexanderinstituut.nl

www.osteopaat-amsterdam.nl

www.modernehippies.nl 

www.mamanatural.com

www.theoptimist.nl

Uitnodiging om een lichtpuntje te zijn

lichtpuntjes afbeelding

Vandaag belandde ik in een enorme facebookdip na 5 minuten op facebook te hebben ‘rondgehangen’. Facebook heeft schrikbarend veel weg van een open riool waar iedereen zijn behoefte doet, niet nadenkend over wat de effecten kunnen zijn. Samenvatting van 5 minuten facebook: reclame voor dit dat zus en zo wat vooral niks in essentie toevoegt aan het leven, stemmingmakkerij tegen of juist voor vluchtelingen, posts over hoe onbetrouwbaar Poetin eruit ziet, Geert Wilders die in de zeik wordt genomen of juist verheerlijkt als redder van ons volk, statements over hoe scholen eigenlijk niks verschillen van gevangenissen. Wildvreemden die elkaar in de reacties vervolgens voor rotte vis uitmaken en therapie aanraden.

Ik vind het niet zo vreemd dat de wereld zo een chaos is als het op facebook al niet veel anders is. We denken dat we anderen moeten waarschuwen en wakker maken, de ogen openen voor alle onrecht. En ja, dat moeten we zeker, maar is dit de manier? Mensen raken verzadigd, murw en afgestompt van zoveel ellende. Ipv al die politici waar we het niet mee eens zijn nog meer negatieve energie te sturen kunnen we ze beter een pakketje positieve energie sturen in de hoop dat ze betere keuzes zullen maken. En in plaats van met het vingertje wijzen naar ‘hullie’ en ‘zullie’ die geen hersens hebben en een nog grotere troep maken van de wereld, nadenken over wat je zelf bijdraagt aan de onrust en chaos door alles te delen en mensen op facebook af te zeiken ‘gewoon omdat het kan’ .

Een ondoordachte veeg uit de pan naar meneer x kan zomaar vervelende consequenties hebben voor zijn hond of kind. Maar een leuke reactie of een pakketje positieve energie kan iemand zijn dag veranderen, waardoor de wereld er weer heel anders uit ziet voor die persoon en de mensen en dieren om hem heen. Ik nodig dan ook iedereen uit om het beste in zich naar boven te halen en een lichtpuntje te zijn op facebook. Gewoon omdat het (ook) kan.

.

De wereld verbeteren vanuit je luie stoel

Wil jij weten wat jij kunt doen om de wereld een stukje mooier te maken vanuit je luie stoel? Big Brother zijn wij zelf en onze macht is groter dan wij denken. En het kost slechts een paar minuten van je tijd!

Wijzen Ouden uit verschillende landen roepen mensen op zich te committeren aan het helpen van moeder aarde om te kunnen te herstellen.

declaration restoring mother earth

Deze declaratie deed mij denken aan de vermeende toespraak van Indianen opperhoofd Seattle in 1855, waarin hij aangeeft dat wat gebeurt met de dieren, spoedig zal gebeuren met de mens omdat alles samenhangt. Als zijn woorden kloppen, dan zitten wij als mens al behoorlijk in de puree: volgens het Wereld Natuur Fonds is de dierenpopulatie op aarde afgelopen 40 jaar met de helft verminderd.

Ik heb de declaratie ondertekend omdat ik besef dat we de aarde in bruikleen hebben van onze kinderen en kleinkinderen. En we zullen toch écht iets moeten ondernemen tegen de erbarmelijke conditie waarin wij deze achter dreigen te laten voor hen.

TTIP 

Een handtekening voor deze declaratie is in mijn ogen ook een handtekening tegen TTIP, het handelsverdrag dat consumenten- en dierenrechten dreigt te schenden en wat slecht zal zijn voor de natuur en het milieu. Arjen Lubach legt in onderstaande video heel helder uit wat TTIP precies inhoudt.

Paus: onze behoeftes zijn teruggebracht naar maar één ding en dat is consumptie

Paus Franciscus zei onlangs iets wat hierop aansluit. Volgens hem ligt er een veel ergere crisis ten grondslag aan de economische crisis; namelijk de ontkenning van het voorrecht een mens te zijn. Hij zei “Onze behoeftes zijn teruggebracht tot maar één ding, en dat is consumptie”. Ik hoop dan ook dat de Paus en het hele Vaticaan hun handtekening hebben gezet tégen TTIP, evenals ruim 2,3 miljoen andere mensen wereldwijd. Want TTIP is niks anders dan consumeren ruim baan geven boven alles. En zoals het indianen opperhoofd Seattle voorspelt: ‘zijn honger zal de aarde kaalvreten’.

Big Brother zijn wij zelf

Maar hoeveel mensen gaan zich hier nu daadwerkelijk druk over maken? Geef het volk brood en spelen, ofwel een goed gevulde koelkast en voldoende afleiding op TV en tablet, en de impuls om energie te steken in een betere wereld reikt niet meer verder dan de voordeur. Een veelgehoorde klacht van de drukbezette mens is dat deze zich niet overal mee bezig kan houden. En dat klopt ook. Maar als iedereen nu eens één onderwerp uitkiest waar hij of zij zich voor inspant, bv betere zorg voor ouderen, de Siberische Tijger, TTIP, Monsanto, terwijl andere onderwerpen gesteund worden met een handtekening, een ‘like’ of een ‘share’, dan zou de wereld er heel snel anders uit zien. Al is het maar dat met voldoende handtekeningen, ‘likes’ en ‘shares’ wij de publieke opinie kunnen beïnvloeden en dit zichtbaar wordt voor politici en beleidsmakers. Onze macht is groter dan wij denken: wij zijn zelf Brother met onze smartphones, likes en tweets. Bijdragen aan de wereld een stukje mooier maken hoeft dus helemaal niet zo ingewikkeld en tijdrovend te zijn en kan zelfs vanuit je luie stoel.

Weet jij nog een goede petitie of actie die ondersteuning kan gebruiken met een handtekening, like of share? Deel deze dan onder dit blog! 

.

Positief denken: een krachtig instrument

Positief denken kan een krachtig instrument zijn voor meer harmonie, vrede en gezondheid. Zonder voorafgaand innerlijk werk om de eigen negativiteit en duisternis onder ogen te zien kan het geen krachtige tool zijn, maar juist tegen je werken. De invloed van positief denken reikt veel verder dan de meeste mensen denken: jouw vibraties zijn uitermate besmettelijk. Ben jij in het leven een magiër of een incompetente tovenaarsleerling? 

Positief denken: een krachtig instrument voor meer harmonie, vrede en gezondheid

“Gedachten en gevoelens zijn krachtstromen. Daarom moet je steeds waken over de kwaliteit van elke gedachte, elk gevoel dat je wenst te voeden in jezelf. Dat is zelfs één van de belangrijkste dingen waar je je om moet bekommeren.”
Omraam Mikhael Iavanhov

jongen met vogel
Gedachten zijn krachtstromen. Negatieve gedachten hebben een negatieve invloed: ze zorgen voor disharmonie en chaos en halen onze trilling naar beneden. Op fysiek gebied zal dit uiteindelijk resulteren in een gebrek aan energie en vitaliteit en uiteindelijk zelfs in ziekte. Positieve gedachten hebben een positieve invloed: ze zorgen voor meer harmonie en verhogen onze trilling. Positief denken zorgt zelfs voor verfijnder bouwstoffen voor het lichaam wat gezondheid en vitaliteit tot gevolg heeft. Dit heeft te maken met de universele wet van affiniteit of overeenkomst, wat inhoudt dat alles van gelijke trilling elkaar aantrekt.

“Ieder gevoel of verlangen, iedere gedachte heeft de eigenschap uit de ruimte de materie aan te trekken die ermee overeenstemt. Zo worden zuivere, onvergankelijke en eeuwige materiedeeltjes aangetrokken door goede gedachten, verheven gevoelens en edele verlangens, ondersteund door een sterke wil.”
Omraam Mikhael Ivanhov, De Nieuwe Aarde, blz 214

Wil je meer innerlijke rust, vrede en harmonie ervaren, in een hogere trilling komen, dan moeten je gedachten en gevoelens in overeenstemming zijn met die hogere trilling.

Zo lang je tegelijkertijd lagere gevoelens, gedachten en verlangens hebt, zoals boosheid, wrok, eigenbelang, frustraties, bijvoorbeeld door onverwerkte emoties of zaken in jezelf die het licht nog niet hebben mogen zien, vibreert dat mee en trekt de materie aan die daarmee resoneert. Je zal daarom niet veel vooruitgang boeken ondanks al je inspanningen. Je zult daarom eerst tot het diepste van je wezen af moeten dalen, tot in je diepste duisternis, en daar het licht van je bewustzijn laten schijnen, voordat je écht je trilling blijvend kunt verhogen door positief denken.

Pas dan kun je er zonder risico voor kiezen alleen maar positieve gedachten en gevoelens toe te staan en jezelf te verbieden negatieve gedachtes of gevoelens te hebben.

Ga je positief denken zonder dat je innerlijk werk hebt gedaan om je eigen diepste duisternis onder ogen te zien of omdat je de wereld te bedreigend vindt en je de negativiteit daarvan buiten je bewustzijn wilt houden, dan is positief denken geen krachtig instrument voor harmonie en gezondheid, maar misbruik je het om de werkelijkheid te vervormen.

Positief denken als zelfbedrog

Positief denken kan net zo zelfbedrog zijn als negatief denken. Jarenlang was ik een ster in het positief denken: alle problemen werden in no-time omgezet in uitdagingen en positief geherkaderd. Zelfs de meest vervelende gebeurtenissen kregen een positieve betekenis. Het voordeel hiervan was dat ik zelden een moment had dat ik het leven niet meer zag zitten. Ook belandde ik nooit in een diepe depressie: té negatief denken stond ik mijzelf gewoon niet toe.

Maar uiteindelijk is positief denken alleen niet zaligmakend. Als je nog vol negativiteit zit die je weg wilt drukken, is positief denken is als een dun gouden laagje leggen om een hondedrol. Hij ziet er daardoor mooi uit en het kan de stank wellicht verbloemen, maar het is en blijft een hondedrol. Jij kan dan zelf in de waan verkeren dat niemand de drol zal ontdekken of de stank zal ruiken, maar vergeet niet dat anderen vaak een sensor hebben voor incongruenties. Ze zullen aanvoelen dat er ‘iets niet klopt’.

Positief denken kan ook misbruikt worden om zaken te ontkennen, weg te drukken of te ontlopen. Bijvoorbeeld omdat het te pijnlijk is een negatieve kant van jezelf of een ander onder ogen te zien of de hopeloosheid van een situatie.  Het kan soms makkelijker zijn om positief te denken en te hopen op een positieve wending van het lot, dan adequaat te handelen. Maar juist dat wegdrukken, ontkennen en ontlopen kost bakken met energie en daar put je je lichaam enorm mee uit. Bovendien vererger je problemen als je niet handelt als de situatie er om vraagt. Ook is wegdrukken oppompen: probeer maar eens een bal onder water te duwen. Hoe harder je dat doet, hoe harder hij tegenkracht geeft.  Uiteindelijk zal de tegenkracht van datgene wat je buiten je bewustzijn probeert te houden zo groot worden dat het gouden laagje openbarst en alles wat heeft liggen gisten en rotten er door de kieren uit gutst en zelfs spuit.

Bij positief denken kun je de realiteit mooier maken dan hij is, en kan het zijn dat je de neiging hebt alles wat niet in dat plaatje past te ontkennen en/of ontlopen. Bij negatief denken heb je de neiging de werkelijkheid negatiever te maken dan het is en ben je vooral bezig met doemscenario’s en dat het anders had moeten.

Positief denken kan daarom net zo een zelfbedrog zijn als negatief denken. In beiden gevallen heb je geen contact met ‘dat wat is’, ben je niet aanwezig in het hier-en-nu,  Volgens de weg van TAO en andere wijzen begint lijden als je geen contact hebt met de werkelijkheid en vindt deze anders had moeten zijn dan hij is.

Zodra je positief of negatief denkt zit je gevangen in de dualiteit van het denken.  Een eigenschap van het denken is dat het alleen kan functioneren in dualiteit, in tegenstellingen. Positief denken en negatief denken zijn twee kanten van dezelfde medaille.

Oké, positief denken schept een aangenamere binnen- en buitenwereld dan negatief denken, maar geen van beiden is een garantie op innerlijke rust en vrede. Negatief denken niet doordat je jezelf vergiftigt door de negatieve neurohormonen die je daardoor aanmaakt en de negatieve energieën die je via de wet van de affiniteit naar je toe trekt. Met negatief denken los je niks op en je kunt er zelden rampen mee voorkomen. Sterker nog, het creëert een tunnelvisie waardoor je mogelijkheden en oplossingen over het hoofd ziet wat je eerder nog dieper in de moeilijkheden brengt, dan dat ze opgelost worden. Bovendien beroofd negatief denken je van je levenskracht en energie die je juist zo broodnodig hebt om adequaat te kunnen handelen in een negatieve situatie.

Als je positief denken misbruikt om je eigen realiteit in positieve zin te vervalsen en het onaangename buiten je bewustzijn te houden, vergiftig je niet zozeer je lichaam en je geest, maar je berooft je jezelf wel van energie doordat wegdrukken heel veel energie kost, denk maar aan het onder water houden van een bal.

Pas als je het leven volledig kunt omarmen en kunt zijn met ‘dat wat is’, kun je positief denken als een krachtige tool inzetten.

Het belang van positief denken

Er is een spreekwoord dat een vleugelslag van een vlinder aan deze kant van de wereld een orkaan aan de andere kant kan veroorzaken. Zo is het met gedachten ook; wij zien ze als onschuldig zolang we ze niet omzetten in een handelingen. Er wordt vaak ten onrechte gedacht dat het geen enkel kwaad kan om de hele dag de meest negatieve, wraakvolle, lage gedachten te hebben en mensen en de wereld om ons heen te verwensen en te vervloeken. Of dat het van geen enkele waarde is om de hele dag positieve gedachten te hebben.

Gedachten zijn krachten die in positieve of negatieve zin inwerken op jezelf, de mensen om je heen en de wereld. Eenmaal gedacht, gaat een gedachte volledig buiten jouw bewustzijn en invloedsfeer om op weg om tot verwezenlijking te komen en zijn invloed te doen gelden, in positieve of in negatieve zin.

Jouw vibraties zijn uitermate besmettelijk: als jij in een positieve state of mind verkeerd, heb je een positieve invloed op de mensen, de dieren en de natuur om je heen. Het kan zelfs zo zijn dat een vluchtige voorbijganger door contact met jouw positieve vibraties bij thuiskomt de hond liefdevol begroet in plaats van dat hij hem een schop geeft om de frustraties van ruzie met zijn baas af te reageren. Omgekeerd kan ook: een intense moordzuchtige gedachte kan de hele wereld omzwerven tot het iemand heeft gevonden die er gevoelig is en onder invloed daarvan een moord begaat omdat het net de druppel was die de emmer deed overlopen.

Het goede nieuws is dat wij allen in potentie magiërs zijn die de wereld positief kunnen beïnvloeden, zelfs als we geen invloedrijke positie hebben. Het slechte nieuws is dat we meestal zeer incompetente tovenaarsleerlingen zijn die continue energieën en krachten emaneren en op de wereld laten inwerken, zonder dat we ook maar een notie hebben van wat we aan het doen zijn.

Verhoog je trilling met positieve gedachten en gevoelens en de hele wereld heeft daar voordeel van; verlaag je trilling door negatieve gedachten en gevoelens en de hele wereld heeft daar last van. Degene die er het meest door beïnvloed worden zijn kinderen die op de grondtoon van hun ouders meeresoneren.

Om vruchtbaar met positief denken aan de slag te moet je je enigszins bewust zijn van je eigen duisternis en negativiteit omdat dat altijd op de achtergrond mee resoneert en aan kracht wint hoe meer jij het probeert weg te drukken.

Als je in lagere trilling komt door negatief denken en voelen, wordt je bovendien ontvankelijker voor lagere energieën, wat het alleen maar lastiger maakt om de innerlijke rust en vrede te herstellen. Ook daarom is het belangrijk positief te denken en jezelf geen negatieve gedachten en gevoelens toe te staan. En als ze er wel zijn, hard aan de slag te gaan om ze te transformeren en de lessen eruit te leren.

“Wanneer u thuis voedselresten laat slingeren, komt er heel vlug allerlei ongedierte: vliegen, wespen, moeren, muizen enzovoort op af om zich te voeden. Het vuil trekt hen aan. Om ze te laten verdwijnen, moet je schoonmaken. Er is niets anders aan te doen. Hen proberen te verdrijven of te doden is niet genoeg om ervan af te komen: zolang u afval laat rondslingeren, heeft u ongedierte, omdat er altijd andere komen. Om ze voorgoed te verdrijven, moet u schoonmaken, want dan gaan ze weg om hun voedsel elders te zoeken. Op dezelfde manier dient u te weten dat, wanneer u in uzelf bepaalde gevoelens, verlangens of gedachten die niet lichtend of zuiver zijn, toelaat en in stand houdt, er onmiddellijk duistere entiteiten op afkomen, die van onzuiverheden houden en u wordt lastiggevallen en gekweld. Wat u ook doet, zolang u in uzelf elementen bewaart, die gisten en rotten, bent u de prooi van deze indringers, die men ook wel ‘ongewensten’ noemt. Om u van hen te ontdoen, moet u waken over uw gedachten en gevoelens en eraan werken om ze te zuiveren en te transformeren in een heerlijk voedsel voor de hemelse geesten.”
Omraam Mikhael Iavanhov, Spiritueel leven

 

Meningloze maandag

“Merk alles op en vind er niks van”
Maarten Houtman, Nederlandse zen meester

Eén meningloze maandag: het zou een verschil kunnen maken in de geschiedenis van jezelf en van de wereld. Meningen zijn echo’s uit het verleden en vertroebelen onze waarneming. Eén dag de werkelijkheid ervaren zoals ze is zonder ruis op de lijn van ons verleden en programmering kan een life-changing event zijn. Pak jij de uitdaging aan?

Een groot deel van onze gedachtenstroom bestaat uit meningen. We vinden de hele dag ‘ergens iets van’: iets is goed, slecht, mooi of lelijk, alles gaat bijna altijd anders dan het had moeten gaan en wij zijn niet goed genoeg of juist té goed, wat ook kan gelden voor een ander. We hebben er een dagtaak aan om wat er om ons heen gebeurt te interpreteren, beoordelen en evalueren met ons denken om daar vervolgens ons handelen op af te stemmen.

Het hebben en uiten van onze mening lijkt een onschuldige bezigheid waar we bovendien ook nog eens plezier aan kunnen beleven, bijvoorbeeld als een smeuïge roddel de revue passeert. We denken dat meningen geen schade kunnen doen omdat het ‘maar’ gedachten zijn die niks uit kunnen richten zolang we ze niet omzetten in handelingen en gedrag. Het is niet strafbaar en totaal onschuldig om de buurman in gedachten 20 x om te leggen omdat zijn hond elke keer voor jouw deur poept; zolang je het maar niet de daad bij de gedachte voegt.

Meningen zijn echter niet zo onschuldig en onschadelijk als ze lijken: ze zijn de bron van een hoop leed en één van de oorzaken waardoor ons leven niet loopt zoals we hadden gehoopt en we niet zijn wie we in essentie zijn. Dit heeft te maken met dat we door de filter van het denken de wereld niet waarnemen zoals ze daadwerkelijk is en onze beslissingen en handelingen daardoor niet afgestemd zijn op de werkelijke situatie en op de werkelijke mogelijkheden.

De neiging van ons denken om alles te willen vastgrijpen en verklaren, o.a.door middel van het vormen van meningen,  houdt ons af van de werkelijkheid te ervaren zoals ze is. Velen nemen aan dat juist het omgekeerde het geval is: dat door goed na te denken en onze mening te vormen meer contact wordt gekregen met de werkelijkheid. Het denken legt verbanden, geeft ons ideeën die wij in eerste instantie niet hadden en zorgt er voor dat wij zaken niet over het hoofd zien. Dankzij ons denken komen wij goed beslagen ten ijs en voorkomen we een hoop ellende. We zetten nauwelijks vraagtekens bij het waarheidsgehalte van onze meningen omdat ze afkomstig zijn uit de hoogste intelligente in onszelf, ons denken, dat zó slim is dat wij aannemen dat de meningen die het produceert min of meer beschouwd kunnen worden als feiten.

Meningen zijn echter geen feiten en ons denken beperkt ons vaak meer dan dat we er profijt van hebben: een dag de meningenmachine uitzetten kan wellicht juist meer lijden voorkomen dan als hij aan staat. Om dit in te zien moeten we eerst helder hebben wat denken precies is. Volgens Krishnamurti is denken altijd beperkt omdat het een reactie is op herinnering[1]. Eerst heb je een ervaring die plezierig is, pijnlijk is of neutraal. Deze wordt opgeslagen in de hersenen als kennis, het resultaat van ervaring. Door kennis ontstaat herinnering en uit die herinnering ontstaat het denken en het denken zorgt ervoor dat je handelt. Door die handeling leer je meer en zo wordt de cirkelgang herhaald en raken we geprogrammeerd. Doordat we pijn herinneren vermijden we pijn in de toekomst door wat pijn heeft veroorzaakt te vermijden. Dat wordt tot kennis en we herhalen dat.  Als je geen geheugen had zou je niet kunnen denken, omdat het denken ‘rekent’ met de informatie die in het geheugen ligt opgeslagen en die voor een groot deel afkomstig is van kennis opgedaan uit ervaringen in het verleden. Het denken is dus per definitie onvrij, een echo uit het verleden. Het is tevens ook beperkt omdat niemand alle kennis van de wereld bezit. Hoeveel je ook denkt te weten, er is altijd nog veel meer waarvan je niet weet dat je het niet weet.  De wereld waarnemen en beschouwen via het denken is als de wereld waarnemen via een gebroken spiegel. Je neemt dat wat je ziet vervolgens aan als de realiteit.

Jiddu-Krishnamurti

Willen we meer uit onszelf halen, een beter leven en een betere wereld creëren, dan moeten we beginnen met de werking van ons denken en onze programmering te doorzien en daaraan voorbij te gaan. Wie denkt zoals hij altijd heeft gedacht, zal zich voelen zoals hij zich altijd heeft gevoeld, zal doen wat hij altijd heeft gedaan en zal krijgen wat hij altijd heeft gekregen. Wil je dat cirkeltje doorbreken, begin dan eens met het hebben van geen mening, al is het maar voor een dag.

Het stoppen van het hebben van een mening is moeilijker gezegd dan gedaan, want meningen zijn zeer verslavend. Elke mening is een gedachte en elke gedachte zorgt voor een bepaalde fysieke toestand. De Amerikaanse neurowetenschappers Candice Pert ontdekte dat elke gedachte en elke emotie de hersenen aanzetten om ‘molecules of emotion’ te produceren. Deze neuropeptiden informeren razendsnel alle vijftig triljoen cellen in ons lichaam, waardoor de chemische samenstelling in elke cel verandert. Eén enkele gedachte, zet een stortvloed van chemische reacties in gang. Dit is ook de reden waarom we verslaafd raken aan bepaalde manieren van denken. Als je je slachtoffer voelt bijvoorbeeld, zorgt het voor de aanmaak van chemische stofjes die op den duur verslavend werken. Hetzelfde geldt voor ‘ruziemaken’ , stress die voortkomt uit hard werken, overspel, schuldgevoelens, risico’s nemen, te hard rijden, machtsspelletjes, jezelf of de ander pijnigen. Al deze emotionele bewustzijnstoestanden produceren verslavende eiwitten. [2]  Je kunt bij wijze van spreken net zo verslaafd zijn aan roddelen of mopperen als aan roken of alcohol. Ons lichaam doet er in het kader van homeostase (evenwicht) alles aan om de hormoonspiegels op het peil te krijgen waar het aan gewend is. Staan jouw hormoonspiegels afgesteld op een bepaald portie pijn, dan zul je automatisch zorgen dat je aan het einde van de dag je ‘pijntargets  hebt behaalt, want daar voel je je comfortabel bij. Is er niet voldoende pijn in je eigen leven, dan kun je dat altijd nog een portie ‘leed’ tanken door het journaal te kijken of programma’s zoals ‘Help mijn man is klusser’ of ‘Een dubbeltje op zijn kant’. Of door de meningenmachine aan te zetten en te tobben en piekeren over van alles en nog wat.

Negatieve meningen en mopperen op jezelf of anderen zijn ziekmakend en een subtiel gif omdat je biochemie erop afgestemd raakt. Wanneer je er alleen maar positieve meningen op nahoudt is het leven wellicht een stuk aangenamer en zul je wellicht gezonder zijn dan als je verslaafd bent aan negatieve meningen, maar ook dan neem je de wereld waar via een gebroken spiegel en zijn je keuzes niet afgestemd op de realiteit. In een extreem geval leef je in een ‘de wereld is mooi illusie’,  waarbij alles wat daar niet mee in overeenstemming is angstvallig wordt buitengesloten en waardoor je niet in staat bent dreigend gevaar op tijd te onderkennen. Met een positieve bril op kan het leven je dus uiteindelijk net zo een loer draaien als wanneer je een negatieve bril op hebt.

Mirra Alfassa, ook wel De Moeder genaamd, legt uit wat je moet doen om de werkelijkheid te kunnen waarnemen zoals ze daadwerkelijk is: “Om volmaakt oprecht te zijn, is het onontbeerlijk geen enkel verlangen te hebben, geen enkele begeerte, geen voorkeur voor iets, geen afkeer, geen sympathie en geen antipathie, geen verknochtheid, geen weerzin. Men moet in een totale integrale visie van de dingen leven waarin alles zich op zijn plaats bevindt en waar men tegenover alles dezelfde houding heeft: de houding van de waarachtige visie. Als een mens niet besloten heeft zich te vergoddelijken, lijkt het zo goed als onmogelijk dat hij vrij zou kunnen zijn van al die tegenstellingen. Toch kan hij niet volmaakt zijn zolang hij ze in zich blijft dragen. Men ziet de dingen niet, hoort ze niet, proeft ze niet en voelt ze niet zoals ze feitelijk zijn zolang men voor het één of ander een voorkeur heeft. Zolang er dingen zijn die je bevallen en andere die je niet bevallen, zolang je door het ene wordt aangetrokken en door het andere afgestoten, kan je de dingen niet zien in hun werkelijkheid. Je ziet ze gekleurd door je reactie ertegenover, gekleurd door je voorkeur of afkeer. De zintuigen zijn instrumenten die vervormd worden, net als de gewaarwordingen, de gevoelens en de gedachten vervormd worden. Om zeker te zijn van wat je ziet, voelt en gewaarwordt of denkt, moet je eerst volmaakt onthecht zijn. Eerder kan je perceptie niet helemaal waarheidsgetrouw zijn en dus ook niet helemaal oprecht[3]’.

De meningenmachine tot zwijgen brengen gaat niet van de ene op de andere dag.  Er zijn vaak jaren van opmerkzaamheid nodig om hem in ieder geval op lagere toeren te laten draaien en meer in contact te komen met ‘dat wat is’. Het uitzetten van de meningenmachine is iets wat de meesten van ons niet zal lukken maar dat is ook niet het ultieme doel. Uiteindelijk is niet het hebben van een mening het probleem, maar het je ermee identificeren, oftwel hem toe-eigenen en er ‘ik’ tegen zeggen. Je kunt met een mening omgaan als met een onbekende passant op straat: je merkt hem op maar je hoeft er niks mee: je loopt er langs zonder hem aan te spreken of in discussie te gaan. Soms kun je hem aanspreken uit nieuwsgierigheid, maar je zult nooit de fout maken te denken dat jij die passant bent.

Door onze meningen en gedachten een halt toe te roepen komen we weer in ons natuurlijke staat van openheid terecht, van verwondering en van ‘zijn met dat wat is’. In die ruimte kunnen we weer in contact komen met wie we daadwerkelijk zijn, met onze ziel, met diepere waarheid en met anderen. We zullen fijngevoeliger worden voor andere invloeden die in ons leven werkzaam zijn maar die we doorgaans niet opmerken doordat we volledig in beslag worden genomen door de schreeuwerige aanwezigheid van gedachten en meningen die alle aandacht opeisen.

De Moeder omschrijft deze invloeden die we normaliter niet opmerken: “We bevinden ons in een bad van krachten maar merken dat niet. We zijn niet een door een zak omsloten entiteit, die afzonderlijk bestaat van de rest: alle krachten, alle vibraties, alle impulsen komen in ons binnen en gaan door ons heen, Als er geen controle wordt uitgeoefend om niet verkieslijke invloeden buiten te houden, dan kunnen ze ongehinderd binnenstromen via wijd open deuren. We baden in alle mogelijke invloeden, goede, slechte, neutrale, duister. Dat is allemaal om ons heen aanwezig en ieders bewustzijn zou als een filter moeten werken. Je zou niet mogen ontvangen wat je niet wilt ontvangen, je zou niet mogen denken wat je niet wilt denken. Je moet dan ook niet toestaan dat gedachten zonder je formele toestemming en gevoelens in daden worden omgezet. Dit is in feite de reden van het fysieke bestaan. Ieder is een instrument voor de controle van een bepaald geheel aan vibraties die zijn eigen opgaaf, zijn eigen werkterrein uitmaken; ieder moet daarom slechts de vibraties willen ontvangen die overeenstemmen. [4]

tesla

Kortom: hoe meer we ons denken oftewel de meningenmachine tot zwijgen brengen en doorzien en hoe minder voor- en afkeuren we hebben, hoe meer we in staat zullen zijn waar te nemen wat er is. Hierdoor is ons gedrag afgestemd op wat er daadwerkelijk is in plaats van op wat we dénken dat er is, waardoor we weer in de fuik van ons verleden en programmering terecht komen en weer krijgen wat we altijd hebben gekregen. Eén meningloze maandag: het zou een verschil kunnen maken in de geschiedenis van jezelf en van de wereld. Eén dag alle ruis op de lijn weg en de werkelijkheid ervaren voor wat ze is. Wat je ontdekt in die openheid kan een life-changing event zijn…..

[1] Het web van het denken, blz 14 en 15 – Krishnamurti

[2] Happinezz, nummer 2, 2008, Interview met Tijn Touber

[3] Boek: “Alle leven is yoga’ – De Moeder, blz 422-423

[4] Boek “Alle leven is yoga’ – De Moeder