Van hooggevoelig naar hoogongevoelig in drie stappen

Ervaar jij jouw hooggevoeligheid als een last? Of heb je er mee leren dealen, maar is het ook nog een beperking? Lees dan vooral verder. In slechts drie stappen kun je als hooggevoelige hoogONGEVOELIG worden. Zodat je straks op zaterdag in de Kalverstraat kunt shoppen, uren op feestjes rondhangen en de meest afschuwelijke kantoorpanden kunt overleven. Het geheim? Bewust (mee)resoneren. Hooggevoeligen hebben een gevoeliger ‘instrument’ en resoneren, trillen sterker mee dan anderen. Het klinkt paradoxaal, maar deze gevoeligheid kun je inzetten om juist ongevoelig te worden. 

“If you want to find the secrets of the universe, think in terms of energy, frequency and vibration” – Nikola Tesla

Onvrijheid

Als je hooggevoelig bent wordt je nogal eens overweldigd door de wereld met al zijn prikkels in de vorm van informatie, geluiden, beelden, energieën. Om het bombardement aan zintuigelijke prikkels te kunnen verwerken is voor de hooggevoelige lege tijd essentieel, evenals voldoende nachtrust. Zo niet, dan ligt overprikkeling op de loer. Overprikkeling is een vervelende staat van zijn, waarin je ervaart dat je geen beschermlaagje en/of filters meer hebt en alle zintuiglijke informatie keihard naar binnen dendert. Je kunt je hierdoor geïrriteerd, agressief of juist angstig voelen en er fysieke klachten van krijgen. Sommige hooggevoeligen overstemmen het prikkelgeweld door een soort van mentaal lawaai te creëren die alle andere prikkels overstemt, wat voor een relatieve rust zorgt. Bijvoorbeeld door geconcentreerd te surfen op internet, muziek te luisteren, het journaal te kijken of te gamen. Maar of je nu rust neemt en lege tijd creëert of juist zoekt naar het overstemmen van prikkels, jij bent degene die zich telkens aanpast om te kunnen dealen met de wereld om je heen. En dat is geen vrijheid.

Mee resoneren

Wist je dat je als hooggevoelige niet zozeer last hebt van de prikkels om je heen, maar vooral van de reacties die de prikkels in jou teweegbrengen? De wereld buiten ons bestaat eigenlijk niet. Dat wat wij als ‘wereld’ waarnemen is in feite één vibrerende soep van elektromagnetische golven en energie. De vibraties triggeren via de zintuigen elektromagnetische stroompjes in het zenuwstelsel (vurende neuronen) die in de hersenen worden omgezet in beeld, geluid, geur, smaak en lichamelijke sensaties. Objectief gezien kennen we de wereld buiten ons niet, enkel de vertaling ervan in onze hersenen (Korzybski). Iemand die hooggevoelig is resoneert, trilt, sterker mee, heeft een gevoeliger instrument, dan een niet hooggevoelige. Het grootste manko van de hooggevoelige is dat deze onbewust op alles mee resoneert en de informatie niet aan de poort selecteert.  Sterker nog, hij is zich nauwelijks bewust  van de informatie die opgepikt wordt. En als het niet het prikkelbombardement van buitenaf is dat chaos en overprikkeling veroorzaakt, dan zijn het wel de gedachten en gevoelens die erdoor worden opgeroepen. En die op hun beurt weer een bombardement van chemische reacties in het lichaam ontketenen.

Zelfregulatie

Gelukkig hebben hooggevoeligen ook de sleutel voor hun eigen bevrijding in handen: hun opmerkingsbegaafdheid.  Hooggevoeligen kunnen meer nuances waarnemen, kunnen subtielere informatie en energieën in hun bewustzijnsveld opmerken en ervaren. Deze opmerkingsbegaafdheid is de sleutel tot het juist ongevoeliger worden voor prikkels van buitenaf. Hoe? Kortgezegd moet je eerst gevoeliger worden, nog meer gaan opmerken. Letterlijk en figuurlijk je blikveld verbreden.  Pas als je voldoende kennis en inzicht hebt gekregen, kun je zelf achter de knoppen gaan zitten en bepalen wat je wel en niet wilt ontvangen en waar je wel en niet op mee wilt resoneren. Dat is zelfregulatie. En juist daaraan schort het bij de hooggevoelige, die onbewust op alles meeresoneert. En die geen idee heeft van de informatie die wordt opgepikt, aangetrokken en op mee wordt geresoneerd.

De drie stappen naar ongevoeligheid

Om zelf achter de knoppen te zitten en een situatie te creëren waarin je nooit meer overprikkeld raakt, zijn drie stappen nodig.  Ten eerste: een breder beeld aannemen over wat de realiteit is: daarvoor zijn kennis en een aantal paradigmashifts nodig. Ten tweede leren ruimte zijn en stil zijn en stoppen met je identificeren met dat wat zich in je ruimte toont. En ten derde bewust lagere vibraties weren en je trilling verhogen.

Paradigamashift 1: Je bent een veld

De eerste paradigmashift is jezelf zien als een veld. Je bent geen zak met botten en water met daarin een brein met een ‘ikje’  dat gedachten produceert. Je bent een veld. Een veld van gewaarzijn, bewustzijn. Een grote open, stille ruimte waarin allerlei invloeden binnen komen. En waarin zich ook je lichaam bevindt met een brein dat vooral een ontvangststation is.

Paradigmashift 2: Er zijn meerdere werelden

De invloeden in onze ruimte zijn niet alleen afkomstig van onze wereld. Er zijn meer werelden en invloedssferen die tegelijkertijd aanwezig zijn en hun invloed in ons veld doen gelden. Zo is er naast de wereld die wij met onze zintuigen kunnen waarnemen een bovenbewuste wereld, een mentale wereld waarvan ons denken slechts een kleine afspiegeling is, een vitale wereld van gevoelens en emoties en een onderbewuste wereld. Deze werelden liggen in eerste instantie net zo onder onze bewustzijnsdrempel als bepaalde geluiden en geuren dat doen. Zo kunnen honden bijvoorbeeld veel meer geuren onderscheiden dan wij. Dat wij iets niet kunnen waarnemen wil niet zeggen dat iets er niet is.

“We bevinden ons in een bad van krachten maar merken dat niet. We zijn niet een door een zak omsloten entiteit, die afzonderlijk bestaat van de rest: alle krachten, alle vibraties, alle impulsen komen in ons binnen en gaan door ons heen […]. Elk van ons is net een marktplein waar allerlei krachten komen en gaan, verschijnen en verdwijnen, tegen elkaar aanbotsen en zelfs ruzie maken[…]. Als er geen controle wordt uitgeoefend om niet verkieslijke invloeden buiten te houden, kunnen ze ongehinderd binnenstromen via wijd open deuren. […] We baden in alle mogelijke dingen: goede slechte, neutrale, lichtende, duistere. Dit is allemaal om ons heen aanwezig en ieder bewustzijn zou in principe als filter moeten werken. Je zou niet mogen ontvangen wat je niet wilt ontvangen, je zou niet mogen denken wat je niet wilt denken. Je moet dan ook niet toestaan dat gedachten zonder je formele toestemming in gevoelens en daden worden omgezet. Ieder is in feite een instrument voor de controle van een bepaald geheel aan vibraties die zijn eigen opgaaf, zijn eigen werkterrein uitmaken.” – De Moeder : Alle leven is yoga

Stop met grijpen

We zouden niet mogen ontvangen wat we niet willen ontvangen. Het grote probleem is dat wij ons alles toe-eigenen wat in onze ruimte verschijnt en daar ‘ik’ tegen zeggen: gevoelens, gedachten, wilsimpulsen, verlangens. Maar zijn ze wel van ons? We lijken een min of meer consistente persoonlijkheid te hebben met bepaalde voor- en afkeuren, gevoelens, gedachten en typerende gedragingen. Maar als je inzoemt zie je al snel dat we regelmatig met onszelf in conflict zijn. Dan willen we dit en dan weer dat. Dan voelen we weer zus en dan weer zo. Als je nog verder inzoemt blijkt onze persoonlijkheid nauwelijks meer dan een pakketje automatische reactie- en gewoontepatronen ontstaan door opvoeding, cultuur en ervaring. Hierdoor stemmen we telkens af op bepaalde vibraties en vereenzelvigen ons daarmee.

Het mechanisme dat grijpt en toe-eigent, is ons ego. Super handig voor onze overleving, maar een obstakel als je vrij wilt zijn. En een authentiek leven leiden voorbij onze programmering en gewoontepatronen. Bovendien zorgt dat toe-eigenen voor een prikkelbombardement in het bewustzijn. Want alles waar je naar grijpt en  ‘ik’ tegen zegt, zorgt voor een rimpeling in het spiegelend meer van het bewustzijn. Hoe meer je grijpt, hoe meer je meeresoneert, hoe meer je bewustzijn als een woelige zee wordt met golven die tegen elkaar aanklotsen. Dat zorgt voor onrust en kost energie. Bovendien bepalen gewoontepatronen hoe je op de wereld reageert: waarop je mee resoneert, wat je triggert en waar je overstuur van raakt. Hoe heerlijk en rustig zou het zijn als die automatische reacties geen greep meer op je hebben.

“We merken niet alleen dat de gedachten van mensen van buitenaf naar ons toekomen, maar dat onze eigen gedachten langs dezelfde weg tot ons komen: van buitenaf. Als we transparant genoeg zijn, zullen we in de onbeweeglijke stilte van het mentale als het ware kleine deiningen kunnen voelen die onze atmosfeer treffen of lichte vibraties die onze aandacht vragen. En als we ons een beetje voorover buigen om te kijken wat het is, d.w.z. dat we de vibratie in ons laten binnenkomen, merken we opeens dat we bezig zijn aan iets te denken. […] We zullen merken dat niet alleen de mentale vibraties van buiten komen voor ze in onze centra doordringen, maar dat alles van buiten komt: vibraties van begeerte, vibratie van vreugde, vibraties van wil enz.. En dat ons wezen een soort ontvangststation is van hoog tot laag. Werkelijk we denken, willen, en handelen niet, maar de gedachte komt in mij op, de wil komt in ons op, impuls en handelingen komen in ons op. Wanneer we zeggen ‘ik denk dat ik ben’ of ‘ik voel dus ik ben’, lijken we op een kind dat zich verbeeldt dat de spreker en het orkest in de luidspreker verborgen zitten en dat de radio kan denken.” – Sri Aurobindo (Sri Aurobindo of het avontuur van bewustzijn)

Ruimte zijn en stil zijn

Als we van hooggevoelig naar hoogongevoelig willen gaan, is het belangrijk dat we ons niet meer vereenzelvigen met dat wat in onze ruimte verschijnt. En dat kan alleen als we ons identificatiepunt verschuiven van wat we in onze binnenwereld waarnemen, zoals onze gevoelens, gedachten en wilsimpulsen, naar de Getuige, dat wat waarneemt en opmerkt. Een veel gebruikte metafoor is die van de film en het filmdoek. Zie alles wat er in je omgaat als een film en de ruimte waarin het verschijnt als het filmdoek. Als je met je aandacht helemaal in een film gezogen wordt is het net alsof je het zelf meemaakt. Maar als je met je aandacht uitzoemt, zie je dat de film geprojecteerd wordt op een groot blanco scherm, de metafoor voor de stille ruimte waarin alles plaatsvindt.

Hoe gewelddadig de film ook is, hoeveel explosies er ook in plaatsvinden, het filmdoek wordt er nooit door aangetast.  Om het onderscheid te maken tussen dat wat er plaatsvindt (gevoelens, gedachten, wilsimpulsen, sensaties) en dat waarin het verschijnt (bewustzijn, ruimte, filmdoek) is stilte essentieel. In een lawaaierige geest is het onmogelijk om het onderscheid te maken. Dat is waar meditatie om de hoek komt kijken.

“In die zone van stilte werken de geringste verplaatsingen van substantie (vitaal, mentaal of andersinds) op ons in als signalen: we zullen het onmiddellijk weten als er iets onze atmosfeer is komen aanraken. We zullen zo spontaan een grote hoeveelheid vibraties leren kennen, die de mensen doorlopend uitstralen, zonder het zelf te weten, en we zullen weten water er aan de hand is of tegenover wie wij ons bevinden (de gepolijste buitenkant heeft meestal niets van doen met deze kleine vibrerende werkelijkheid). Onze betrekkingen met de buitenwereld zullen helder worden: we zullen het waarom kennen van onze sympathieën en antipathieën, van onze angsten en narigheden, en we zullen orde op zaken kunnen stellen, onze reacties corrigeren, de vibraties aanvaarden die ons helpen, andere elimineren die ons zicht verduisteren, en die vibraties neutraliseren die ons willen schaden. Want we zullen een interessant verschijnsel opmerken: onze innerlijke stilte heeft een groot vermogen. Wanneer we innerlijk absoluut onbeweeglijk blijven in plaats van te reageren op de vibratie die tot ons komt, zien we dat die onbeweeglijkheid de vibratie oplost; het is als een sneeuwveld om ons heen, waarin alle schokken worden opgevangen en teniet gedaan. We kunnen het eenvoudige voorbeeld van de woede nemen: in plaats van innerlijk mee te gaan vibreren in overeenstemming met degene die spreekt, zullen we, als we innerlijk onbeweeglijk weten te blijven, de woede van de ander geleidelijk als rook zien verdwijnen. Alleen gaat het er niet om een onaandoenlijk masker t dragen en toch van binnen te koken; vibraties zijn niet te camoufleren (het dier weet dat maar als te goed); het gaat niet om een zogenaamde ‘zelfbeheersing’ die maar een schijnbeheersing is, maar een echte innerlijke beheersing. En die stilte kan iedere willekeurige vibratie teniet doen om de eenvoudige reden dat alle vibraties, van welke orde ook, besmettelijk zijn”. – Sri Aurobindo (Avontuur van Bewustzijn).

Trilling verhogen

Als je je eenmaal bewust bent van de ruimte die je bent, en vooral van wat je allemaal niet bent wat in je ruimte verschijnt, dan kun je bewust gaan kiezen welke invloeden cq vibraties je wel of niet toe laat in je ruimte. Overprikkeling is in essentie een te veel aan vibraties; niet in de buitenwereld maar in je binnenwereld. De kunst van hoogongevoelig worden zit er in dat je leert zo min mogelijk mee te resoneren.

Je zult ook merken dat invloeden met een lage vibratie zoals roddel, jaloezie, boosheid en achterdocht een heel ander effect op je hebben dan invloeden met een hogere vibratie zoals liefde, mededogen, vertrouwen, behulpzaamheid. Ook plaatsen, voorwerpen en mensen hebben een eigen vibratie. Van lagere vibraties raak je je energie, inspiratie en innerlijke opgeruimdheid kwijt. Ze zorgen voor chaos, minder harmonie en zijn een kiem voor ziekte en andere verstoringen. Hogere vibraties zorgen juist voor meer harmonie, innerlijke rust, inspiratie en energie. Ze zijn een voorwaarde voor gezondheid en een gevoel van blijdschap en geluk.

Onderscheiden wat er zich in je ruimte voordoet en je er niet mee identificeren is dus niet de enige stap: het bewust weren van lagere vibraties en je trilling verhogen zijn eveneens belangrijke onderdelen van het hoogst ongevoelig worden. Hoe hoger je trilling, hoe rustiger, lichter en harmonieuzer je veld, wat als een beschermende laag werkt tegen lagere invloeden en trillingen. Dat wat je eerst raakte, raakt je dan ineens niet meer. Je kunt dan in mensenmassa’s verkeren zonder last te hebben van andermans energieën. Naar een rockconcert gaan en in je eigen ‘bubbel’ van rust blijven. Puur omdat je niet meer meeresoneert op alles wat je pad kruist. Je bent dan geen ‘marktplein’ meer.

Heb je weinig energie? Voel je je onrustig of geagiteerd? Heb je last van negatieve gedachten en gevoelens? Heb je nare dromen? Stop met je blindstaren op de oorzaak, maar weet dat je trilling verlaagd is. Dat negatieve vibraties je veld zijn binnengedrongen omdat je deuren wijd open stonden. Verhoog je trilling en je gedachten en emoties krijgen een andere kleur, nare dromen verdwijnen als sneeuw voor de zon en je voelt je weer blij en rustig.

Is het zo simpel? Jazeker. Een kind kan de was doen. Je moet alleen wel uitleggen hoe de wasmachine werkt. In de komende blogs ga ik dieper in op de verschillende stappen om van hooggevoelig hoogst ongevoelig te worden.